dag 2 : FIMU debuut!
Door: hetbritten
Blijf op de hoogte en volg Het Britten
13 Juni 2011 | Frankrijk, Belfort
Zondagochtend half 11
Hotel Etap op de vroege zondagochtend. Buiten stralend blauw, binnen de ontbijtzaal annex ontvangsthal volop in bedrijf. De meeste gasten zijn deelnemers aan het FIMU, maar zelfs zij kijken verbaasd op nu er op dit tijdstip al een zestal violistes in een hoekje staan te repeteren. De eerste en tweede violen oefenen hun partijen in "de lobby", de alten vullen met hun muziek het hele trappenhuis en de celli zitten aan het einde van de gang, gezeten op krukjes en bedden, te studeren. Jenine, Anouk en HP bezoeken een plaatselijke kerk, Loes loopt rond met een brede glimlach, de hotelbeheerder geniet zichtbaar en een verdwaalde vrachtwagenchauffeur in dit hotel begint zich af te vragen waar hij in terecht is gekomen.
De Italiaanse barokgroep kijkt trouwens nergens van op en de Fransen eten onverstoorbaar verder... Contact ontstaat als vanzelf; een etende muzikante verslikte zich bijna toen ze volksmuziek uit haar geboorteland hoorde spelen (Aslamazian) en in een gesprek met Loes bleek zij te horen bij een Estlandse folkgroep die muziek uit Armenie speelde, en dit stuk dus kon vertalen voor Loes. 's Middags hebben ze elkaars concerten bezocht.
Op naar het eerste optreden, vanavond om half 8...
Om twaalf uur sloten we aan in de rij voor de lunch (weer warm eten, we zijn in Frankrijk, en ook weer voorafje, fruit, etc). De middag verliep facultatief: een deel van de groep ging de middag de stad in om te genieten van al die muziek en het mooie weer, een deel ging terug om te studeren (en een deel probeerde toch nog enige slaap in te halen).
Om kwart over vijf terug naar het hotel, spullen inpakken en naar Atria voor eerst een snelle hap en vervolgens naar de inspeelruimte. Daar in die ruimte kon iedereen zich omkleden, stemmen, met Carla (die met de trein vanuit Basel naar Belfort was gereisd) even inspelen en terwijl HP en Jitske op het podium alles klaarzetten, kwam de hele groep in de juiste sfeer voor het concert.
Het concert zelf.. spannend... het Atria stroomde al snel vol. van Bree ging goed, en laten we eerlijk zijn, in de spotlights weet dit orkest toch heel goed te presteren! Carla voerde de solo's met verve aan en het orkest genoot zichtbaar van de energieke manier waarop zij daar stond te spelen. HP en Jitske achterin stonden trots en genietend te kijken en Vincent concludeerde: "Het gaat goed he?"
We verkochten nog enkele cd's aan enthousiaste mensen en een mevrouw klampte ons nog aan bij de uitgang om te vragen wie toch dat kleine jongetje, die cellist was, of ze die kon spreken om hem te bedanken en "encourager" om door te gaan..
Na dit zeer geslaagde optreden nog even de stad in, lekker op een terrasje bij Franse temperaturen, nog hier en daar een verdwaalde fanfare en een stel zingende afrikanen met trommels... einde van onze eerste FIMU-dag....
Hotel Etap op de vroege zondagochtend. Buiten stralend blauw, binnen de ontbijtzaal annex ontvangsthal volop in bedrijf. De meeste gasten zijn deelnemers aan het FIMU, maar zelfs zij kijken verbaasd op nu er op dit tijdstip al een zestal violistes in een hoekje staan te repeteren. De eerste en tweede violen oefenen hun partijen in "de lobby", de alten vullen met hun muziek het hele trappenhuis en de celli zitten aan het einde van de gang, gezeten op krukjes en bedden, te studeren. Jenine, Anouk en HP bezoeken een plaatselijke kerk, Loes loopt rond met een brede glimlach, de hotelbeheerder geniet zichtbaar en een verdwaalde vrachtwagenchauffeur in dit hotel begint zich af te vragen waar hij in terecht is gekomen.
De Italiaanse barokgroep kijkt trouwens nergens van op en de Fransen eten onverstoorbaar verder... Contact ontstaat als vanzelf; een etende muzikante verslikte zich bijna toen ze volksmuziek uit haar geboorteland hoorde spelen (Aslamazian) en in een gesprek met Loes bleek zij te horen bij een Estlandse folkgroep die muziek uit Armenie speelde, en dit stuk dus kon vertalen voor Loes. 's Middags hebben ze elkaars concerten bezocht.
Op naar het eerste optreden, vanavond om half 8...
Om twaalf uur sloten we aan in de rij voor de lunch (weer warm eten, we zijn in Frankrijk, en ook weer voorafje, fruit, etc). De middag verliep facultatief: een deel van de groep ging de middag de stad in om te genieten van al die muziek en het mooie weer, een deel ging terug om te studeren (en een deel probeerde toch nog enige slaap in te halen).
Om kwart over vijf terug naar het hotel, spullen inpakken en naar Atria voor eerst een snelle hap en vervolgens naar de inspeelruimte. Daar in die ruimte kon iedereen zich omkleden, stemmen, met Carla (die met de trein vanuit Basel naar Belfort was gereisd) even inspelen en terwijl HP en Jitske op het podium alles klaarzetten, kwam de hele groep in de juiste sfeer voor het concert.
Het concert zelf.. spannend... het Atria stroomde al snel vol. van Bree ging goed, en laten we eerlijk zijn, in de spotlights weet dit orkest toch heel goed te presteren! Carla voerde de solo's met verve aan en het orkest genoot zichtbaar van de energieke manier waarop zij daar stond te spelen. HP en Jitske achterin stonden trots en genietend te kijken en Vincent concludeerde: "Het gaat goed he?"
We verkochten nog enkele cd's aan enthousiaste mensen en een mevrouw klampte ons nog aan bij de uitgang om te vragen wie toch dat kleine jongetje, die cellist was, of ze die kon spreken om hem te bedanken en "encourager" om door te gaan..
Na dit zeer geslaagde optreden nog even de stad in, lekker op een terrasje bij Franse temperaturen, nog hier en daar een verdwaalde fanfare en een stel zingende afrikanen met trommels... einde van onze eerste FIMU-dag....
-
13 Juni 2011 - 09:35
MargreethenCoHartman:
Mooi reisverslag.We krijgen zo een goed beeld hoe jullie het hebben.
Het liijkt ons erg leuk om in een stad te zijn waar zoveel muziek gemaakt wordt. Nog veel plezier toegewenst. -
13 Juni 2011 - 11:18
Reinie:
leuk om te lezen,
zo´n hotel vol muziek, het verrassende buitenlandse eten.
Vandaag nog een hele mooie dag! -
13 Juni 2011 - 16:31
Henk Laura:
wij horen de klanken van het orkest als wij dit verslag lezen..het geeft een gezellige sfeer weer. Geniet
ervan. knuffel voor Jenine. -
13 Juni 2011 - 19:02
Claire:
Ik geniet van jullie verslagen. De groeten aan dat kleine jongetje met die cello....(hihi) -
13 Juni 2011 - 20:48
Els:
Hai allemaal,
Erg leuk op deze manier jullie verslagen te lezen! Zo te zien genieten jullie ervan en is er veel publiek. Alvast een goede terugreis en "au revoir en Zwolle"!
Groetjes,
Els
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
